Pogranicze boliwijsko-chilijskie

Szczyty boliwijsko-chilijskie

Na granicy boliwijsko-chilijskiej znajduje się wiele ważnych szczytów Andów. Jednym z nich jest Pomerape. Jest to wulkan, który należy do grupy Nevados de Payachata. Pomerape jest wulkanem o wysokości 6282 m n.p.m. W kierunku południowym od tego wulkanu znajduje się następny wulkan- Parinacota. Parinacota jest stratowulkanem. Ostatnia jego erupcja nastąpiła w około 300 roku naszej ery. Erupcja ta była przyczyną lawiny, która miała objętość 6 kilometrów sześciennych. Następstwem tej lawiny było powstanie jeziora Chungara. Jezioro to powstało wskutek zablokowania niektórych odpływów wody. Na wulkan można się  wspinać wraz z przewodnikiem. Na wysokości około 5300 m n.p.m. można rozbić obóz w miejscu, gdzie znajduje się siodło pomiędzy Parinacotą a Pomerape. Wspinaczka na ten wulkan jest utrudniona poprzez penitenty. Penitenty są stożkowatymi formami. Penitenty występują w dużych skupiskach. Znajdują się na lodowcach oraz polach firnowych. Stożki te spotkamy w niskich szerokościach geograficznych. Powstają na skutek stopnienia śniegu, firny czy lodu pod wpływem słońca. Takie formy spotkamy przede wszystkim w Andach Środkowych w Ameryce Południowej, ale również w Pamirze i Hindukuszu w środkowej Azji, a ponadto w masywie Kilimandżaro w środkowej Afryce. Penitenty osiągają wysokość do kilu metrów. Parinacota ma wysokości 6348 m n.p.m. Innym szczytem jest kolejny stratowulkan Paruma. W kierunku zachodnim od niego leży również wulkan- Olca, a w kierunku wschodnim znajduje się starszy wulkan Cerro Paruma. Wysokość tego wulkanu wynosi 5420 m n.p.m.

Wulkany boliwijsko-chilijskie

Ostatnia erupcja wulkanu Paruma miała miejsce w drugiej połowie XIX wieku. Ponadto również w drugiej połowie XIX wieku miała miejsce ostatnia erupcja sąsiadującego z  nim wulkanu- Olca. Wysokość Olci wynosi 5407 m n.p.m. Najwyższym szczytem obszaru Salar de Atacama jest stratowulkan Licancabur. Znajduje się on w południowej części granicy chilijsko- boliwijskiej. Krater tego wulkanu posiada następujące wymiary 70 x 90 metrów. Wysokość tego wulkanu wynosi 5920 m n.p.m. Krater ten jest wypełniony jeziorem Licancabur. Jezioro to jest przez cały prawie okres pokryte lodem. Jezioro to należy do grupy jezior najwyżej położonych i mimo dużej wysokości znajduje się w nim plankton. Na szczycie wulkanu znajdują się ruiny, które są zabudowaniami inkaskimi. Następnym szczytem- wulkanem jest Iruptuncu. Jest to również stratowulkan. Szczyt ten jest otoczony gruzem. Gruz ten jest pozostałością po wielu erupcjach. Na szczycie wulkanu znajdują się aż dwa kratery. Ostatnia erupcja tego wulkanu miała miejsce w 1995 roku. Jego wysokość wynosi 5163 m n.p.m. Innym stratowulkanem jest Cerro Minchincha. Ostatnia jego erupcja miała miejsce w drugiej połowie XIX wieku. Jego wysokość wynosi 5035 m n.p.m. Jednym z najwyższych szczytów granicy boliwijsko- chilijskiej jest Acotango. Jest to dość młody wulkan. Jego wysokość wynosi 6052 m n.p.m. Do najważniejszych szczytów Argentyny możemy zaliczyć Aconcagua o wysokości 6962 m n.p.m., Cerro Bonete o wysokości 6759 m n.p.m., Galan o wysokości 5912 m n.p.m., Incahuasi o wysokości 6620 m n.p.m., Mercedario o wysokości 6720 m n.p.m. oraz Pissis o wysokości 6795 m n.p.m.